Teneguia

Deze korte wandeling voert je door het vulkaanlandschap naar de vulkaan de Teneguia, die in 1971 voor het laatst is uitgebarsten.

Afstand       : 6 kilometer

Niveau          : gemiddeld

Aan het eind van de ochtend worden we bij ons appartement opgehaald voor de 1e wandeling op La Palma. We spraken mensen op een vakantie in op Madeira, die al meerdere wandelingen op La Palma hadden gedaan en we werden zo enthousiast door hun verhalen, dat we voor deze ene vakantieweek meteen een driedaags wandelpakket hadden bijgeboekt. Vandaag dus het opwarmertje voor morgen: de Caldera.

Het beginpunt is Los Canarios, waar we nog even de gelegenheid krijgen voor een kopje koffie en laatste toiletbezoek. Van daaruit lopen we naar de krater van de vulkaan San Antonio, die meer dan 3000 jaar oud is.

We komen langs een stoet kamelen, huh? Maar deze zijn voor de mensen die geen zin hebben om te lopen maar toch graag de vulkaan willen zien.

We dalen af door lavastromen en bij elke stap zak je tot aan je enkels weg in de lava, best zwaar. Het zonnetje komt erdoor en de temperatuur stijgt: dat wordt zweten.

We lopen door het maanlandschap en verbazen ons erover dat uit sommige holen gewoon nog hete damp komt. Volgens onze gids, met de typisch Spaanse naam ‘Jos’, is het op sommige plekken op 1 meter diepte nog 100 graden.

Het ruikt er ook nog erg naar zwavel, terwijl het toch al jaren geleden is dat de vulkaan actief was. Heel vreemd…

Af en toe hebben we mooie uitzichten op de zuidwestkust

Op de vaste stopplaats van de gidsen is het tijd voor een rustpauze en worden de broodjes uit de rugzakken gehaald. De hagedissen die hier leven, zitten al op de uitkijk naar al het lekkers. En wat zijn die beesten verwend zeg! Ze eten bijna uit je hand, maar eten alleen de kaas en chorizo van het brood en laten de rest liggen.

Na een kwartiertje gaan we verder richting het eindpunt: Salinas de Fuencaliente waar de zoutpannen van La Palma liggen.

Om eerlijk te zijn, ben ik blij als we over zijn en niet de lange vulkaanroute hebben gedaan: op het laatst begint het oneindige lavalandschap écht te vervelen. Maar het was wel bijzonder om hier rond te lopen.

’s Avonds in het appartement zie ik in mijn schoenen dat ik aardig wat aandenkens aan deze vulkaanroute heb meegenomen.