Drie dagen Schotland, dag 3 The Highlands
De volgende dag – hier was het ontbijt nóg beter! – was het vroeg dag, want er stond een leuke excursie op het programma. We gaan naar Stirling Castle, Loch Lomond en de Trossachs.
We maken kennis met de gids/chauffeur en vertrekken met een kleine groep door de ochtendspits van Edinburgh. De gids is een gezellige meid, die duidelijk van een praatje houdt. Ze vertelt op een hele leuke manier van alles over de geschiedenis van Schotland, vol met humor en Schotse – voor ons onverstaanbare – woorden.
De eerste stop is bij Stirling Castle: een kasteel gebouwd op vulkanisch gesteente, dat al sinds de twaalfde eeuw de residentie van de Schotse koningen is. We kunnen het kasteel bezoeken, wat toch altijd erg interessant is. Zeker als je ziet wat er nog van over is, na zo’n lange tijd! In de kelder is te zien hoe men vroeger leefde. Wij nemen – waar anders? – een kijkje in de keuken.
Na een ijskoud bezoek rijden we verder naar het nationale park The Trossachs (spitse heuvels). We komen langs diverse meren, waaronder Loch Drunkie. Dat meer komt aan zijn naam, omdat vlakbij het meer een bergplaats voor illegale whisky was. De whisky lekte vaak vanuit de vaten zo het meer in, vandaar die naam. Hierna rijden we naar een restaurant waar we gaan lunchen. De ‘haggis’ laten we lekker liggen; we moeten hierna nog een eind rijden over smalle bochtige weggetjes. In het ernaast gelegen winkeltje wordt nog wel even een flesje Loch Lomond whisky gekocht.
Na de lunch rijden we verder door het mooie Schotse landschap. Als we een paar Hooglanders zien, moeten die natuurlijk wel op de foto. Ja, we blijven wel toeristen hoor!
De omgeving wordt steeds mooier. Prachtige vergezichten met woeste jagende wolken erboven. Zo had ik me Schotland voorgesteld!
Gelukkig is het droog als we bij Loch Lomond aankomen. Dit meer is het grootste van Schotland qua oppervlakte en het op een na grootste in watervolume, na Loch Ness.
Het meer is ongeveer 37 kilometer lang en tot 8 kilometer breed, heeft een gemiddelde diepte van 37 meter en een maximale diepte van 190 meter. Op de vraag of dit meer zijn eigen ‘monster’ heeft lachte de gids mysterieus……
We gaan een klein stukje van de West Highland Way lopen, langs de oevers van het meer. Het is droog, maar er staat een stevige ijskoude wind. De mutsen gaan op, handschoenen aan en we volgen de gids. We moeten flink klimmen en valt niet mee, tegen de wind in. Als we boven zijn, bij het uitkijkpunt over het meer, breekt de zon voorzichtig door. Wat een geweldige omgeving! De een na de ander komt hijgend boven en geniet van het uitzicht.
Nog snel een laatste foto maken en dan gaat het langzaam bergafwaarts. Het begint een beetje te regenen als we weer bij de oever aankomen. Het waait hier verschrikkelijk hard en we gaan allemaal tegen de wind in hangen.
Voordat het ophoudt met zachtjes regenen zijn we gelukkig bij de bus. De verwarming gaat wat hoger om iedereen op temperatuur te krijgen. We rijden nog onder Stirling Castle langs, waar we een mooi uitzicht hebben op het kasteel.
En dan gaat de reis terug richting Edinburgh, waar de meeste mensen niks van merken omdat bijna iedereen ligt te slapen.
Nog even lekker Schots eten volgens onze gids (pizza) en dan terug naar het hotel.
We hebben een paar leuke dagen gehad en vooral de tocht door de Hooglanden was erg indrukwekkend en voor herhaling vatbaar!
