Wandeling: Rabacal

Na twee jaar op Madeira doorgebracht te hebben zonder wandelen, besloten we om het toch maar eens te doen. We kozen voor de makkelijkste wandeling en hebben hem met Viva Travel gedaan, met gids 

AFSTAND : 8 kilometer, 3 uur 

NIVEAU    : gemakkelijk 

Nou, het gaat beginnen: onze eerste echte wandeling met een gids. We zijn benieuwd hoe het zal bevallen.... Om 9 uur staan we klaar bij het hotel, tussen andere wandelaars. 

Als het busje bij ons hotel stopt en de gids uitstapt en zich voorstelt hebben we al een goed gevoel. Het lijkt ons een leuke spontane meid. En dat blijkt…. 

Na de rest van de groep opgehaald te hebben gaan we richting Paul da Serra. Dorinda vraagt of we regenjassen en zaklampen bij ons hebben. Regenjassen? Het zou toch mooi weer blijven? Het blijkt dat we beide in de tunnel nodig zullen hebben. We zijn benieuwd. 

Het weggetje naar Rabaçal is erg leuk om te rijden als je het zelf niet hoeft te doen. De weg is op de meeste plaatsen niet breder dan een auto en we moeten dan ook vaak stoppen en terugrijden als er een tegenligger aankomt. Na een hoop gekronkel komen we eindelijk aan bij het beginpunt. 

Racaçal betekent iets van ‘maagdelijks, onbedorven’. Als je hier rondloopt snap je hoe ze bij die naam kwamen. 

We beginnen te lopen en algauw komen we op de Levada do Risco die leidt naar de Risco waterval. Die levada blijven we volgen. Wat een mooie groene omgeving hier! 

Overal zie en hoor je kleine watervalletjes. 

We komen bij de Risco waterval. Het blijkt een klein stroompje te zijn. Het is namelijk al een hele tijd droog op Madeira. Maar wat zal het ’s winters, als het natter is, een mooi gezicht zijn. De waterval stort 100 meter omlaag. 

Wie wil, kan even een kijkje nemen achter de waterval. Nu komen de regenjassen wel van pas. Over een glibberig paadje wagen we ons achter de Risco. 

We moeten nu hetzelfde stuk teruglopen tot aan de afslag naar de 25 fontes (bronnen). Bij de afslag nemen we het pad langs de Levada das 25 Fontes. Na een tijdje komen we dan ook bij een vijvertje waar een heleboel kleine stroompjes instorten. Of het er inderdaad 25 waren? We hebben ze maar niet geteld! 

Hier gaan we lunchen. 

Na de lunch gaan we verder. We volgen nu de Levada da Rocha Vermelha. Het uitzicht over de groene vallei is prachtig. 

Dorinda vertelt ons dat we straks een beklimming krijgen. We moeten 100 meter hoogteverschil overbruggen. Dat gaat niet geleidelijk over een paar honderd meter, maar over allemaal kronkelpaadjes met uitgehouwen trappen met te grote treden. 

Dan kom je er dus achter dat je geen conditie hebt. Buiten adem kom ik na 20 minuten eindelijk  boven. Hans staat er al te wachten. 

Dorinda komt als laatste boven met de achterblijvers bij haar. Kletsend en lachend en niet buiten adem. Zo kan het dus ook. 

Iedereen drinkt de meegebrachte fles water leeg en we gaan verder. We zijn nu bijna op het eind. We komen bij een tunnel. Dit is de eerste grote (900 meter) tunnel die op Madeira gebouwd werd. Hij is erg hoog, speciaal voor ruiters. 

We pakken de zaklamp en lopen de tunnel in. Er lopen een paar mensen met ons mee die geen zaklamp bij zich hadden. Maar ja, aan het eind van de tunnel staat ons busje op ons te wachten en die mensen hebben hun auto in Rabaçal staan en moeten dus terug. Zonder zaklamp! Lastig. 

Het is wel erg koud in de tunnel, vooral omdat we bezweet zijn van de beklimming. Gelukkig hebben we de regenjassen nog. Na ongeveer 20 minuten zien we weer daglicht. 

Het busje staat klaar dus we kunnen meteen gaan. Maar niet voordat we Dorinda hebben bedankt voor de leuke dag. 

Het wandelvirus heeft ons te pakken! Wordt zeker vervolgd. 

In het Sunflowerboekje staat bijna dezelfde wandeling beschreven. Met als voordeel dat je de beklimming bespaard wordt en je niet door de tunnel hoeft. Het is dan ook een rondwandeling en dat is natuurlijk weer ideaal voor mensen met een auto.